R.E.S.P.E.C.T.

Het is onvoorstelbaar op hoeveel manieren Indiers hun respect betuigen. De kok des huizes, die overigens zalig kookt, doet elke keer ik ook maar enigszins in de buurt kom een paar passen achteruit. Het is onmogelijk om zelf een glas water uit te schenken, of zelf koffie te zetten, en het wordt elke keer op een schoteltje geserveerd. Ik durf het bijna niet neer te schrijven ;) Toen ik afgelopen weekend in de namiddag wat in het kantoortje zat te werken, kwam Bilkis, een meisje dat hier tijdelijk woont, wat rusten: ze lag letterlijk aan mijn voeten op een matje te slapen. Raar hoor.

In het algemeen begroeten de mensen elkaar met hun handen gevouwen, en zeggen ze Namaskar of Namaste, en dat doen ze zo recht uit het hart dat het soms ontroerend is. Of ze buigen door hun knieen en raken eventjes uw voet en vervolgens hun hoofd en borst aan.
Heel vreemd allemaal, maar hier de normaalste zaak van de wereld.

Kunt ge u voorstellen, vader en moeder, dat ik thuis op de knieen ga als ik binnenkom? Of even hoofd en borst aanraak als ik voor u doorloop?